Վահան Տերյան

Մարտի 6

Կարդա բանաստեղծությունը, անգիր սովորի՛ր, կատարի՛ր առաջադրանքները։

Կարծես թե դարձել եմ ես տուն,
Բոլորն առաջվանն է կրկին,
Նորից դու հին տեղը նստում,
Շարժում ես իլիկը մեր հին:

Մանում ու հեքիաթ ես ասում,
Մանում ես անվերջ ու արագ,
Սիրում եմ պարզկա քո լեզուն,
Ձեռներըդ մաշված ու բարակ։

Նայում եմ, մինչև որ անզոր
Գլուխըս ծնկիդ է թեքվում,
Նորից ես մանուկ եմ այսօր,
Դրախտ է նորից իմ հոգում։

Արևը հանգչում է հեռվում,
Գետից բարձրանում է մշուշ,
Հեքիաթըդ անվերջ օրորում,
Իլիկըդ խոսում է անուշ…

Հարցեր և առաջադրանքներ

• Ըստ բանաստեղծության պատմի՛ր մոր մասին:

Ըստ բանաստեղծության մայրը աշխատասեր էր, ...

• Գրի՛ր իլիկ, պարզկա, անզոր, մշուշ, անվերջ, կրկին բառերի հոմանիշները:

իլիկ - Ճախարակի երկաթե կամ փայտե բարակ ձողը, որի վրա փաթաթվում է ոլորվող թելը:

պարզկա - պարզ, ջինջ

անզոր - թույլ

մշուշ - մառախուղ

անվերջ - անսահման

կրկին - նորից

Գրի՛ր հին, արագ, մաշված, բարակ, անզոր, դրախտ, խոսել բառերի հականիշները:

հին - նոր

արագ - կամաց

մաշված - նոր 

բարակ - հաստ

անզոր - զորավոր

դրախտ - դժոխք

խոսել - լռել