Համո Սահյան «Հայաստան ասելիս» | Վերլուծություն

Սահյանը հայրենասեր մարդ էր, նա նվիրված էր իր ազգին, հայրենիքին: Բանաստեղծությունում արտացոլվում է Սահյանի հարգանքն ու սերը հայի ու հայրենիքի նկատմամբ: Կարծես նա իր սիրտը կտար հայրենիքի և իր ազգի համար։ Նա իր հայրենիքի համար նույնիսկ մահից չեր վախենում։ Հայաստան բառն արտասանելիս ամեն ինչ կարծես փոխում է իր իմաստն ու բնույթը և նրան պարուրում էր այնպիսի  մի զգացում, որ անգամ մահը սարսափելի չեր թվում նրա համար: Սահյանը միշտ եղել է հայրենասեր, և միշտ էլ կմնա հայրենասեր։ 

Բանաստեղծությունը այստեղ։